سفرنامه ایتالیا

این کلیسا به‌دلیل گنجینه معروفی به نام «شام آخر»، تابلویی از «لئوناردو داوینچی»، به مکانی پرطرفدار میان گردشگران تبدیل شده است. داخل کلیسا با نقاشی‌های رنگارنگ و ستون‌های بلند پر بود. بعضی وقت‌ها توصیف زیبایی خیلی سخت هست و من در این سفر آنقدر مکان‌های زیبا دیدم که باورکردنی نیست

سفرنامه ایتالیا

سفر به ایتالیا شاید یکی از جذاب‌ترین سفرهایی بود که تا به‌حال انجام دادم. آثار تاریخی که در جاهای مختلف فقط تصویر آنها را دیده بودم، کشور ایتالیا رو بیشتر برام جذاب می‌کرد و برام انگیزه‌ای شده بود که به این سفر بروم. البته از غذاهای این کشور مثل پاستا و پیتزا هم نمیشه گذشت.

رم

روز اول

سفر خودمان را بعد از کمی استراحت در هتل (هتل ما نزدیک واتیکان و میدان سنت پیترز بود) و سپس خوردن یک غذای ایتالیایی عالی با بازدید از موزه‌ی واتیکان، کلیسای سیستن و کلیسای سنت پیترز، جایی‌که مجسمه‌های زیادی از هنرمندایی مثل میکل انژ دارد و تعریف‌های زیادی از شکوه این بناها شنیده بودیم شروع کردیم. اولین مکان سفر ما موزه‌ی واتیکان بود. شکوهی که مجسمه‌ها داشتن فراتر از باور ما بود مخصوصا کلیسای سیستین که تمام دیوارهایش و سقف آن از نقاشی‌های میکل انژ پوشیده شده بود که واقعا همه آنها به عالی‌ترین نحو ممکن سالم نگه داشته شده بودند. برای ادامه بازدید به‌سمت میدان پیزا ونیزیا حرکت کردیم. از بنای زیبایی که وسط میدان قرار داشت دیدن کردیم. جاذبه‌های توریستی ایتالیا تمامی ندارد، واقعا شب و روز قابلیت این‌ را دارد که از آن بازدید کنید. در یکی از کافه‌هایی که اطراف خیابان قرار داشت شام خوردیم و برای استراحت به‌سمت هتل حرکت کردیم که خستگیمان را در کنیم.

روز دوم

بازدید روز دوم خودمان را از کولوسیوم شروع کردیم که یکی از تماشاخانه‌های قدیم هست که در اون گلادیاتورها به نبرد با هم می‌پرداختند. از طاق نصرت کنستانتین که از قدیمی‌ترین طاق‌های جهان است و هنوز هم پا بر جاست، بازدید کردیم. براساس اطلاعاتی که در اختیارمان قرار دادن متوجه شدم که رم یکبار به طرز وحشتناکی آتش گرفته و بقایای کمی از آن مانده که میتوانیند از داخل محدوه‌ی رومن فروم ببینید.

بعد از صرف نهار راهی دیدن معبد پانتیون و منطقه‌ی پیزا ناوونا شدیم. این دو مکان کنار هم هستند و سه سری آب‌نما بسیار زیبا داردکه کنارش بنای با شکوه پیزا قرار دارد. چیز جالبی که میتوانم برایتانت بگویم این است که این معبد با شکوه 2000 هزار سال قدمت دارد و آرامگاه افراد معروفی مثل رافیل نقاش معروف و پادشاهان ایتالیایی است که واقعا خیره‌کننده‌ست که هنوز پابرجاست … بعد از یک روز فوق‌العاده با خاطره و حس خوب، به هتل برگشتیم.

روز سوم

روز آخری که در شهر رم بودیم به بازدید از موزه‌ بوگرز رفتیم. در کنار موزه همچنین یک باغ بزرگ با دریاچه کوچک است که دیدنش خالی از لطف نیست. قبل از باز شدن موزه، یک سری توی باغ زدیم. وقتی وارد موزه شدیم دیدیم هر کدام از تالارهای موزه پر بود از نقاشی‌های خیره‌کننده، که هر کدام از نقاشی‌ها منو می‌برد توی یک رویا و دنیای دیگه. ساعت بازدیدمان از موزه کم‌کم داشت تموم می‌شد و باید مقصدمان را به‌سمت شهر معروف ونیز تغییر می‌دادیم.

ونیز

در ابتدا باید بگویم که بیشتر جاهای دیدنی شهر ونیز فاصله کمی باهم دارند. بخاطر همین با 3 روز ماندن در این شهر میتوانیند از بیشتر مکان‌های این شهر دیدن کنید. تور لیدر ما به هر مکانی که می‌رفتیم کامل در مورد همشون توضیح می‌داد و این اطلاعات باعث می‌شد که جذابیت مکان بیشتر به چشممان بیاد.

روز اول

روزاول سفرمان را با بازدید و گردش از بناهای تاریخی ونیز آغاز کردیم.

ابتدا به موزه هنری Scuola Grande di San Rocco رفتیم. این مکان در سنت روکو قرار دارد. یک ساختمان بلند و سفید که معماری زیبایی داشت و مدت زمان بازدید 1 ساعت بود، پس به‌ نحو احسنت از تمامی دقایق استفاده کردیم. ساختمان این موزه، بنایی تاریخی متعلق‌به قرن پانزدهم میلادی است. داخل موزه راهروهای بزرگ با کلی نقاشی‌ها و مجسمه‌های مختلف وجود داشت که نقاشی‌های جاکوپو کومین مشهور به تینتورتو نقاش ونیزی هم اونجا نگهداری میشد. موقعی که ما رفتیم، موزه زیاد شلوغ نبود و خیلی راحت از آثار دیدن کردیم. سپس، به کاخ Contarini del Bovolo رفتیم. این کاخ یکی از کوچک‌ترین و در عین حال زیباترین کاخ‌های ونیز هست که از بیرون کاخ ساده با پنجره‌های بلند دیده میشد اما وارد کاخ که شدیم راه‌‌پله‌های مارپیچی رو دیدیم که خیلی هم زیبا بودند. که البته شهرت این کاخ بیشتر بخاطر همین راه‌پله مارپیچی بنا است.

سپس با 5 دقیقه پیاده‌روی به‌سمت سنت فانتین به خانه اپرای La Fenice رسیدیم که مدت بازدید کم و در حدود 20 دقیقه بود. خانه اپرای لا فنیچه یکی از مشهورترین و مهم‌ترین نمادهای تاریخ تئاتر ایتالیا است که جایگاه بسیار مهمی هم در کل تاریخ اپرای جهان دارد این مکان نیز از گزند حوادث در امان نبوده و تاکنون سه بار دچار حریق شده و مورد بازسازی قرار گرفته است. داخل این اپرا واقعا واقعا فوق‌العاده بود، نورپردازی، صندلی‌ها، معماری آن و …، دلم نمی‌خواست اصلا از اپرا خارج بشم. بعد از خروج از اپرا دوباره پیاده راه افتادیم تا به موزه گالری دلا آکادمیا رسیدیم البته نزدیک بود، کمتر از 10 دقیقه توی راه بودیم. آنقدر آثار خوب و زیادی در این موزه بود که بازدید ما نزدیک 2 ساعت طول کشید. موزه- گالری دلا آکادمیا از ابتدای تاسیس به‌عنوان آکادمی هنر تاسیس شده بود. در بخش گالری این مکان انواع مختلف نقاشی‌های شاهکار هنری که با توجه به تاریخ آن‌ها، نقاشی‌ها گذاشته شده و در بخش موزه هم مجسمه‌های بزرگی رو خواهید دید.

سپس به موزه‌های هنرهای مدرن Peggy Guggenheim Collection رسیدیم که یکی از پربازدیدترین جاذبه‌های گردشگری ونیز است. یک ساختمان سفید که روبروی آن منتهی به آب هست بخاطر همین حس خوبی به محیط بیرونی موزه داشتم. داخل موزه هم کاملا سفید بود و مردم بدون هیچ سر و صدایی از این موزه بازدید می‌کردند. اشیای موزه متعلق‌به پگی گاگنهایم است که کلکسیون شخصی خود را از سال ۱۹۵۱ در معرض نمایش عموم قرار داد.

بعد از کلی لذت‌بردن از این همه جاهایی که دیده بودیم به آخرین مکانی که روز اول باید میدیدیم رسیدیم، یعنی کلیسای سنت ماریا دلا سلوته (Santa Maria della Salute) که البته برای رسیدن به این کلیسا 5 دقیقه پیاده‌روی کردیم. کلیسایی قدیمی به سبک معماری باروک که پس از اپیدمی طاعون سال ۱۶۳۰ ساخته شد و احداث تا سال ۱۶۷۸ به‌طول کشیده است. در این کلیسا 30 دقیقه بازدید کردیم. این کلیسا مثل کلیساهای قبلی از لحاظ معماری شاهکار بود. این کلیسا در حال حاضر برای برپایی میهمانی‌ها و جشن‌های بزرگداشت مریم مقدس مورد استفاده قرار می‌گیرد. در بخش‌های مختلف این کلیسا، نمادها، مجسمه‌ها یا نقاشی‌های مختلفی از مریم مقدس و در روی سقف محراب مرکزی آن نیز نقاشی از اسحاق، داوود، ابراهیم، جالوت، هابیل و قابیل را می‌توانید ببینید.

روز دوم

سفر خودمان را با گردش در گراند کانال (Grand Canal) و جاذبه‌های میدان مشهور سنت مارکو آغاز کردیم. میدان سنت مارکو اصلی‌ترین میدان شهر ونیز است که کلیسای جامع و برج ساعت نیز در محوطه آن قرار دارند و ضمن قدم‌زدن و بازدید از جاذبه‌ها یک فنجان چای نیز در یکی از کافه‌های اطراف صرف کردیم. با 5 دقیقه پیاده‌روی به کلیسای جامع سنت مارک رسیدیم. کلیسای جامع سنت مارک علاوه‌بر جایگاه مذهبی یکی از شناخته‌ شده‌ترین کلیساهای ایتالیایی از نظر سبک معماری است که قدمت آن به سال ۱۸۰۷ میلادی برمی‌گردد و در حال حاضر، محل فعالیت‌‌های اسقف اعظم ونیز است. موقع ورود به کلیسا هر گونه وسیله ممنوع بود که با خودمان ببریم. حتی عکاسی هم ممنوع هست.

مکان بعدی قصر دوک بود که حدود 2 ساعت از این محل بازدید کردیم. این قصر دوک یکی از مهم‌ترین قصرهای ونیز است که به سبک گوتیک ساخته شده است. بیرون قصر سفید و صورتی بود و در حال حاضر به‌عنوان موزه فعالیت می‌کند. کاخ دوک دارای اتاق‌ها، تالارها و پذیرایی‌های زیادی است که به هر کجای آن بروید دکوراسیون دیدنی و وسایل با ارزشی می‌بینید که برای زندگی دوک‌های ونیز در اینجا گذاشته شده‌اند. سقف و دیوارهای این قصر هم پر از نقاشی‌های زیباست.

بعد از10 دقیقه پیاده‌روی به برج ناقوس سنت مارک رسیدیم. برج ناقوس سنت مارک یکی از نمادهای زیبای ونیز است که در میدان سنت مارک قرار دارد. مدت زیادی در این مکان نماندیم و آخرین مقصد روز دوم خودمان رو به پل ریالتو که 10 دقیقه با برج ناقوس سنت مارک فاصله دارد رفتیم و زمان کمی رو اونجا گذروندیم. پل ریالتو قدیمی‌ترین پل‌ گراند کانال است که به عرض ۹ متر و ارتفاع ۷ متر در حد فاصل مسیر قایقرانی سنت مارکو تا سنت پولو قرار دارد. این پل دارای سه پیاده‌رو است که دو تا از پیاده‌روها در دو طرف پل قرار دارند ولی پیاده‌روی عریضی که در وسط قرار گرفته با دو ردیف فروشگاه کوچک احاطه‌شده که بدلیجات، شیشه‌های نقاشی‌شده و … که توریست‌ها به آنها علاقمندند رو می‌فروشند.

روز سوم

در نهایت، روز سوم سفر خود به شهر ونیز رو با بازدید از جاذبه‌های چند جزیره‌ کوچک ونیز به پایان رساندیم.

سفر روز سوم خودمونو از گالری Giorgio Franchetti alla Ca’ d’Oro شروع کردیم. این موزه در گراند کانال قرار دارد. ساختمان این موزه یکی از زیباترین بناهای گراند کانال است که در قرن پانزدهم به سبک معماری گوتیک ساخته شده است. سپس به کلیسای Santa Maria e San Donato رفته و بازدیدی از این مکان مقدس و قشنگ انجام دادیم. برای بازدید آخری در این شهر با قایق به کلیسای سنت جیووانی پائولو (Santi Giovanni e Paolo) رفتیم که این کلیسا یکی از بزرگ‌ترین کلیساهای شهر که از قرن پانزدهم میلادی مراسم تشییع و تدفین کلیه دوک‌های ونیز در آنجا انجام شده است و در حال حاضر، مقبره ۲۵ تن از آن‌ها در این کلیسا قرار دارد. پس از بازدید از این مکان زیبا برای رفتن به میلان به هتل برگشته و آماده رفتن به شهر دیگر شدیم.

 

میلان

شب به این شهر رسیدیم. بعد شام خوردن برای استراحت به هتل رفتیم تا سفرمان را از صبح فردای آن شروع کنیم. این شهر به شهر مد ایتالیا معروف است و کسایی که به مد علاقمند هستند میتوانند به این شهر سفر کرده و لذت ببرند.

روز اول

پس ازصبحانه خوردن در هتل فرصت رو غنیمت شمردیم و سفر خودمان را در میلان زود شروع کردیم. روز اول سفرمان به کلیسای سانتا ماریا دله گرتزیه (Santa Maria Delle Grazie Milan) رفتیم. این کلیسا به سبک گوتیک ساخته شده که گنبد عظیمی دارد و رنگ محیط بیرونی آن به رنگ آجری هست که دور درها و پنجره‌های آن سفید است. این کلیسا به‌دلیل گنجینه معروفی به نام «شام آخر»، تابلویی از «لئوناردو داوینچی»، به مکانی پرطرفدار میان گردشگران داخلی و خارجی تبدیل شده است. داخل کلیسا با نقاشی‌های رنگارنگ و ستون‌های بلند پر بود. بعضی وقت‌ها توصیف زیبایی خیلی سخت هست و من در این سفر آنقدر مکان‌های زیبا دیدم که باورکردنی نیست. بازدید این کلیسا نزدیک 2 ساعت طول کشید که از تمام لحظاتش استفاده کردیم.

میدان مرکانتی (پیاتزا دی مِرکانتی) مکان بعدی بود که رفتیم. شهر میلان با اینکه یک شهر با ساختمان‌های بلند است اما اگر دوست دارید به دوران قرون وسطی سفری داشته باشید، این مکان دقیقا همانجاست. بعد از بازدید از این مکان برای ناهار به یکی از رستوران‌های نزدیک رفتیم و پیتزا خوردیم. نگارخانه‌ ویتوریو امانوئل دوم مکان بعدی بود که رفتیم. این نگارخانه در ضلع شمالی میدان دوئومو قرار دارد، این مکان، محلی برای خرید، گپ‌زدن برای صرف غذا یا قهوه به‌شمار می‌آید. که ما آنجا یک قهوه عالی خوردیم. معماری فوق‌العاده با سقف شگفت‌انگیز و گنبد شیشه‌ای بسیار زیبایش، چشم هر بیننده‌ای را مجذوب خود می‌کند.

 

بعد از قهوه خوردن به کلیسای جامع میلان برای بازدید رفتیم. توصیف کلیسای جامع میلان رو شنیده بودیم بخاطر همین خیلی مشتاق بودم که از این کلیسا بازدید کنیم. این مکان جایی است که هر کسی که میلان می‌رود باید از این مکان خارق‌العاده دیدن کند. این کلیسا یکی از بزرگترین کلیساهای گوتیک دنیاست. محیط بیرونی کلیسای عظیم، سفید رنگ با مدلی غیرعادی است اما نمای داخلی آن به‌نسبت تیره‌تر است. همچنین مناره، ستون و مجسمه‌های زیادی دارد. تندیس «سانتا بيارتولومه فلید» ارزشمندترین مجسمه این کلیساست که ظاهری روح‌مانند دارد. بعد از کلی بازدید از همه جای این کلیسای عجیب و عظیم به هتل برگشتیم تا برای ادامه سفر در روز بعدی استراحتی بکنیم.

 

 

روز دوم

گالری هنر مدرن، آثار هنری ایتالیا از دوره رومانتیسیسم قرن ۱۹ میلادی تا پست امپرسیونیسم است. در حیاط این موزه گالری هنری یک باغ هم هست که دیدن این باغ زیبا خالی از لطف نبود. قلعه فورزسکو مقصد بعدی ما بود. این مجموعه از دیگر دیدنی‌های تاریخی میلان است که آثاری مانند مجسمه‌های ناتمام «میکل آنژ»، یک نقاشی سقفی از «لئوناردو داوینچی» و تعدادی از سازهای «موتزارت» را در این مکان است و یکی از بزرگ‌ترین قلعه‌های اروپا به‌حساب میاد.

بعد از صرف ناهار به پارک سِمپیون رفتیم. دوستانی که به میلان رفته بودند همیشه میگفتند که هر وقت رفتی میلان حتما از این پارک هم دیدن بکن. آن موقع حرفشان را درک نمی‌کردم ولی وقتی خودم رفتم متوجه شدم چرا این توصیه رو بهم میکردند. پارک سمپیون زیباترین و محبوب‌ترین پارک میلان هست که به سبک نئوکلاسیک ساخته شده است. این پارک دریاچه، طاق صلح و آمفی تئاتر به سبک رومی دارد که واقعا واقعا زیبا و دلنشین است. پس از قدم گذاشتن در این باغ و گشت و گذار در فضای سرسبز و با نشاط آن به دیدن طاق صلح میلان (آرکو دلا پیس) رفتیم. طاق صلح، دروازه ورودی شهر میلان است که در قرن ۱۹ میلادی ساخته شده و در گذشته به این منطقه «پورتا سمپیونه» میگفتند که نماد صلح اروپایی‌ها بوده است. این طاق در برگیرنده بلوار اصلی شهر به نام کورسو سپمیونه بوده است. تا عصر این پارک زیبا و مکان‌های دیدنی آن را دیدیم و بعد به هتل برگشتیم البته قبل برگشتن به هتل در رستورانی که ی خرده از هتل فاصله داشت شام خوردیم. شب با فکر کردن به مکان‌هایی که تا حالا رفتیم بودم که چشامو باز کردم دیدم صبح شده.

روز سوم

روز سوم و آخرین روز سفرمون به این شهر و کشور رو بعد از تالار آلااسکالا شروع کردیم. این سالن از بزرگترین و معتبرترین مراکز اجرای اپرا در دنیا به‌حساب میاد و تا به امروز میزبان موسیقی‌دانان، خوانندگان، نوازندگان و بینندگان بی‌شماری بوده است. گنجایش این تالار ۲۸۰۰ نفر است که در کل ایتالیا، بی‌همتا است. معمولا از اوایل ماه دسامبر و تا ماه می اجراها انجام می‌شود که البته تهیه بلیت اجراها به آسانی امکان‌پذیر نیست! آنقدر زیبا و باشکوه بود که دلم میخواست ی اجرا بود و ما هم این اجراها رو میدیدیم.

موزه باگاتی والسچی مکان بعدی ما بود که بازدید کردیم. این موزه یکی از مکان‌هایی است که از نظر گردشگری جز مکان‌های برتر در میلان است. اسباب و اثاثیه این موزه مربوط به زمان رنسانس هست که دو برادر انگلیسی این مجموعه را برای تبدیل قصر خودشان به آن دوران جمع کرده بودند. با بازدید از این موزه کاملا میتوانید با سبک دوره رنسانس آشنا بشوید و از آن لذت ببرید. بعد از ناهار به آخرین مکانی که در لیست برنامه سفرمان بود رفتیم یعنی موزه پُلدی پِتزولی. این موزه، عمارتی اشرافی و قدیمی است که داخل آن پر از نقاشی‌های هنرمندان، جواهرات، ظروف چینی و سفال، برنز، زره و لباس‌های جنگی است. جالب است بدانید که وقتی کف این سالن‌های عمارت را دیدم خیلی برام جالب و تعجب‌آور بود چون با فرش‌های ایرانی پوشانده شده بود و پرده‌هایی که روی پنجره بود دارای نقش‌ و نگارهایی بود که توجه تمام بازدیدکنندگان رو به خود جلب می‌کند.

بعد از این‌همه بازدید و دیدن مکان‌های جذاب که واقعا هر کسی دلش میخواهد بارها و بارها این مکان‌ها را ببیند به هتل برگشتیم تا خودمان را برای پایان سفر 9 روزه آماده کنیم. 9 روزی که ما را به گذشته، حال و آینده برد، و به جرات میتوانم بگویم که جز بهترین سفرهای عمرم بود.

پایان سفر

اشتراک گذاری این تور